Oczyszczone mumio ma kolor czarny, o błyszczącej powierzchni. Konsystencją przypomina smołę. Prawie natychmiast rozpuszcza się pod wpływem ciepłoty ciała (na dłoni). Ma niepowtarzalny gorzki smak i niezwykle charakterystyczny zapach. Bardzo łatwo rozpuszcza się w wodzie, natomiast w alkoholu nie rozpuszcza się wcale. Po wymieszaniu pozostawia minimalny osad.
Z chemicznego punktu widzenia mumio jest mieszanką naturalnych substancji organicznych i nieorganicznych. Składa się z 26 mikroelementów, 10 tlenków metali, 6 aminokwasów, sterydów, fosfolipidów, szeregu witamin, olejków eterycznych i innych substancji biologicznie czynnych.
Termin mumio dosłownie oznacza „chroniąc organizm przed chorobami”, „zachowanie ciała”. Na obszarach, gdzie znajdowało się Imperium Perskie termin „mum” oznacza wzrost.
Złoża mumio występują głównie w wysokich górach azjatyckiej części Rosji i terenów sąsiednich (Kazachstan, Kirgistan). Mieszkańcy zbierają mumio w grotach sklanych i pieczarach w trudno dostępnych terenach na wysokości ponad 3000 m. Można je znaleźć na ścianach i sufitach jaskiń lub w szczelinach w postaci nacieków lub małych stalaktytów, które swoim kształtem przypominają łzy (stąd nazwa łzy gór).
Pierwsze wzmianki o mumio są starsze niż trzy tysiące lat. Było znane nie tylko w Babilonie, Persji, Egipcie, ale także w Grecji, Rzymie i oczywiście w Azji. Samo słowo mumio (czasami pisane jako mumjo, mumijo, mumyo) ma swoje korzenie prawdopodobnie w języku greckim.
Wiedza o mumio i jego zastosowaniu była z początku utrzymywana w tajemnicy i przekazywana wyłącznie w rodzinach lekarzy o wysokim rankingu i tylko ustnie z ojca na syna.
Lekarze starożytni poświęcili mu dużo miejsca w swoich pracach, które zachowały się do dziś. Słynny arabski medyk Awicenna opisywał dokładnie sposoby wydobycia balsamu i leczenia nim złamań, zwichnięć, zatruć, migreny, epilepsji, gruźlicy, owrzodzeń żołądka i jelit. Inni medycy z kolei rozpisywali się o wspaniałym wpływie mumio na przemianę materii, reumatyzm i normalizację funkcji organów wewnętrznych.
Mumio jest również wymienione w pracach Arystotelesa, który zalecał jego stosowanie przy bólach głowy, „flegmatycznym charakterze”, dreszczach, paraliżu nerwu twarzowego i epilepsji.
Tybetańska i mongolska literatura medyczna informowała, iż mumio jest najlepszym środkiem w leczeniu chorób wątroby, nerek, żołądka, i ogólnie wszelkiego rodzaju stanach zapalnych prawie wszystkich jednostek chorobowych, spowodowanych m.in. przez niedobory minerałów.
Mumio jest uniwersalnym, naturalnie występującym biologicznym regulatorem, posiadającym szerokie spektrum zastosowań. Wywiera korzystny wpływ na procesy metaboliczne i układ odpornościowy człowieka, oraz przywraca osłabione funkcje organizmu. Od dawna stosowane w Azji i rosyjskiej medycynie ludowej, wciąż jest używane w celach medycznych.
Mumio ma szeroki zakres aktywności farmakologicznej. Jednak pomimo dziesięcioleci imponujących wyników badań, oficjalna medycyna zna je tylko jako dodatek do żywności.
Ta wyjątkowa substancja jest unikatowym połączeniem kilkudziesięciu składników mineralnych, sześciu aminokwasów, witamin A, B, C i P, naturalnych sterydów, terpenoidów, fosfolipidów, adaptogenów i kompleksu polifenoli. Zawiera także mikro – i makro elementy (kobalt, nikiel, miedź, cynk, mangan, chrom, żelazo, sód, potas, magnez i inne). Minerały i witaminy zawarte w mumio są w formie jonowej, łatwo dostępnej dla komórek ciała, w ten sposób bardzo różnią się od minerałów dostępnych na rynku.
Mumio posiada właściwości immunomodulacyjne, antyseptyczne i przeciwzapalne, co pozwala na jego pomyślne stosowanie w zapobieganiu i leczeniu chorób i stanów zakaźnych. Efekt ten jest wynikiem stymulacji naturalnych procesów regeneracyjnych i obronnych organizmu. W przeciwieństwie do antybiotyków, mumio ma szerokie spektrum działania i nie powoduje reakcji alergicznych lub toksycznej szkody. A ponieważ przyspiesza proces regeneracji komórek nerwowych, serca, mięśni i innych tkanek, jest bardzo pomocny u chorych na raka leczonych chemioterapią, a także w miejscach o wysokim poziomie zanieczyszczenia środowiska. Podnosi też zdolność wątroby do detoksykacji organizmu.
Medycyna chińska przyrównuje mumio do pięciu podstawowych elementów materii (ogień, woda, drzewo, metal, ziemia) – wschodniej mądrości medycyny i filozofii. Każdy z pięciu elementów wpływa na różne wewnętrzne organy, części ciała, wrażenia emocjonalne, barwy, smaki i energię. Harmonia zachowana przez mumio pomiędzy tymi elementami zapewnia doskonałe zdrowie i długowieczność.
