Aromaterapia – zdrowie z wnętrza roślin

aromaterapia

Termin „aromaterapia” został wprowadzony przez francuskiego chemika Rene Maurice Gattefosse’a w 1928 roku i miał sugerować terapeutyczne zastosowanie substancji aromatycznych (olejków eterycznych). Chociaż termin ten nie był używany aż do XX wieku, podstawy aromaterapii sięgają tysięcy lat. Starożytni Chińczycy, Hindusi, Egipcjanie, Grecy i Rzymianie intensywnie korzystali z aromatycznych ziół, stosując je w celach kosmetycznych, leczniczych a także duchowych i rytualnych.

Aromaterapia może być zdefiniowana jako sztuka i nauka wykorzystująca naturalnie wyodrębnione, aromatyczne esencje, dla zrównoważenia, zharmonizowania i promowania zdrowego ciała, umysłu i ducha.

Olejki eteryczne (znane również jako olejki lotne) są podstawowym materiałem stosowanym w zabiegach aromaterapii. Uzyskuje się je z pachnących esencji zawartych w wielu roślinach. Te esencje produkowane są przez specjalne komórki roślinne, często pod powierzchnią liści, kory lub skórki, z wykorzystaniem energii słońca, a także elementów zaczerpniętych z powietrza, gleby i wody.

Olejki eteryczne oraz fitoncydy działają w różny sposób. Na poziomie zapachu stymulują nerwy węchowe w nosie. Nerwy z kolei wysyłają impulsy do części mózgu aktywując układ limbiczny, który kontroluje emocje i wpływa na układ nerwowy. Po nałożeniu na skórę (często w postaci olejków do masażu) aktywują receptory termiczne i likwidują mikroorganizmy oraz grzyby, z kolei wchłanięte do krwiobiegu promują uzdrowienie całego ciała. Aplikacja wewnętrzna podstawowych preparatów oleistych (zwykle nie zalecanych do użytku domowego) może stymulować układ odpornościowy, wydzielanie moczu, działać antyseptyczne.

Różne aromaty i składniki chemiczne olejów, powodują zróżnicowane reakcje emocjonalne i fizjologiczne. Jednym z najbardziej znanych olejków eterycznych jest lawenda, zalecana przez lekarzy w leczeniu ran, zwalczaniu lęku i bezsenności oraz dla poprawy pamięci. Inne popularne zapachy to eukaliptus, róża, jaśmin, imbir i bergamotka.

Praktyka aromaterapii może obejmować:

  • wdychanie (bezpośrednio lub rozproszone w powietrzu)
  • wchłanianie przez skórę (kąpiele, masaże, okłady)
  • wchłanianie przez błony śluzowe (do płukania jamy ustnej i gardła)
  • spożycie (czasami przepisywane z zastrzeżeniami)

Aromaterapia jest wspaniałą metodą na oczyszczanie organizmu. Olejki, stymulując układ krążenia wspomagają drenaż limfatyczny, który jest niezbędny do skutecznego eliminowania toksyn.

Masaż aromaterapeutyczny z wykorzystaniem olejków eterycznych uchodzi za jedną z najprzyjemniejszych metod relaksacyjnych, która zapewnia odnowę biologiczną i detoksykację całego ciała. Sesja zazwyczaj trwa 60 minut. Jest to czas potrzebny, aby olejki przeniknęły do organizmu przez skórę i uaktywniły odpowiednie reakcje chemiczne, by ostatecznie zostać wydalone za pośrednictwem naszego oddechu, potu lub moczu.

Po zabiegu mogą wystąpić różne reakcje, takie jak: intensywne pragnienie, zwiększona objętość moczu o silniejszym zapachu niż zwykle, katar i śluz, ból mięśni, intensywne ziewanie, przypływ energii.

Wyżej wymienione reakcje są zupełnie normalne i wskazują, że organizm zareagował na masaż a proces detoksykacji i samoleczenia uaktywnił się. Po sesji masażu dobrze jest wypić szklankę wody, aby ułatwić wydalanie szkodliwych produktów przemiany materii.

Udostępnij ten artykuł

Zapisz się do naszego newslettera

Tylko i wyłącznie przydatne informacje ze świata medycyny naturalnej

Pozostałe artykuły