Jest kilka metod stosowania masażu w medycynie orientalnej. Jedną z nich jest akupresura.
Wywodzi się z medycyny chińskiej i jest metodą refleksologii.
Ten typ masażu, to kompleks działań na biologicznie aktywne receptory, oparty o gruntowną znajomość właściwości i lokalizacji punktów akupunktury na ciele człowieka.
Poprzez masaż receptorów osiągamy lepsze ich ukrwienie a także poprawę ukrwienia narządu bezpośrednio powiązanym z danym punktem. Dobre ukrwienie jest warunkiem dobrego funkcjonowania danego narządu, gdyż krew odpowiedzialna jest za transport tlenu, substancji odżywczych, hormonów, przeciwciał i produktów rozpadu.
Uszkodzony receptor ma ujemne odziaływanie na pracę odpowiedniego narządu, z kolei chory narząd przekzuje informację do receptora, który na ucisk reaguje bólem.
Oprócz dobroczynnych właściwości, masaż ma tonizujący i naprawczy efekt dla całego organizmu ludzkiego.
Akupresura wykazuje silną skuteczność działania i przyczynia się do leczenia wielu chorób przewlekłych.
W porównaniu z akupunkturą, akupresura posiada następujące cechy:
Lekarz wykonuje terapię akupresury tylko przy pomocy rąk. W większości przypadków, po prostu „wyczuwa” punkty akupunktury palcami. W praktyce masażu, strefa działania jest znacznie większa niż w przypadku akupunktury, co również eliminuje możliwość popełnienia błędów.
Gdy poprzez masaż uruchamiany zostaje punkt akupunktury, to sam punkt jak i tkanka znajdująca się obok, pozostają nie naruszone, co nie uniknione jest w przypadku akupunktury.
Niektórzy pacjenci boją się igieł – w tym przypadku akupunktura zostaje wykluczona i jako podstawową metodę leczenia stosuje się akupresurę.
Akupresura wymaga znacznie więcej czasu (łącznie) by zadziałać, niż akupunktura, ponieważ punkty są przetwarzane w kolejności (na przykład praca z kilkoma punktami może potrwać do godziny). W przypadku akupunktury wszystkie punkty niezbędne do leczenia są aktywowane jednocześnie , to znaczy równolegle.
Masaż receptorów można wykonywać u wszystkich, nie ma tu zależności wiekowej.
Akupresura stosowana jest w leczeniu chorób dróg oddechowych, astmy, zapalenia żołądka, bólów głowy, układu moczowo-płciowego i chorób układu hormonalnego, hipotoni (zmiejszenia napięcia mięśniowego), chorób układu krążenia, żylaków, zaburzeń nerwowych i wielu innych chorób.
